Ömürlük ders...
Hayata kulaç atan şampiyonun ibretlik hikayesi...
Hayata kulaç atan şampiyon
Serhat 9-10 yaşlarında haşarı bir çocuktu. İyi bir yüzücü olan abisi kardeşi Serhat’ın da kendisi gibi başarılı bir yüzücü olmasını istiyordu. Fakat Serhat’ın suyla fazla arası yoktu. Havuza giriyor, birkaç kulaç attıktan sonra kaçıyordu.
Serhat o gün abisinin yanına havuza geldi. Fakat geliş sebebi bir kuruş parasının olmamasıydı. Abisi belki birkaç kuruş verirse; hiç değilse eve gidebilecek otobüs parası olabilecekti.
Havuzun yanına geldiğinde abisi ona seslendi:
“Serhat bir problemimiz var. Birileri havuza bozuk para atmış bunları temizlememiz geekiyor. Haydi, şortunu giy, suya atla.”
Serhat düşündü. Galiba birileri yüzerken parasını düşürmüştü. Ama herhalde yol parası çıkacaktı. Bir çırpıda şortunu giydi. Havuzun kenarına gitti. Suyun altını görmeye çalıştı. Bir tane bozuk para görmüştü. Havuzun kenarından suya atladı. Havuzun derin olmayan 1 metrelik yerde suyun dibine daldı ve 2,5 liralık parayı eline aldı. Su yüzüne çıktı, galiba yol parası çıkmıştı.
Abisi seslendi:
“İlerde bir tane daha var”.
Serhat aldığı parayı şortunun cebine koydu ve fermuarını kapattı. Tekrar daldı, ilerde bir2,5liralık daha vardı. Onu da aldı, sonra ilerde bir tane daha, bir tane daha derken Serhat’ın cebi bozuk parayla dolmuştu.
Serhat farkında olmadan 25 metrelik havuzu boydan boya aşmış ve 1 metre derinlikten 2,5 metre derinliğe kadar havuzun dibine dalıp dalıp çıkmıştı.
Havuzdan çıktığında abisi:
“Teşekkürler Serhat sen olmasaydın, bunu tek başıma yapamazdım. Topladığın paralar da senin ödülün.”dedi.
Sehat, evine giderken çok mutluydu, sürüyle parası olmuştu. Fakat bir şey daha olmuştu.
O gün Serhat’ın hayat değişmiş; havuzu ve yüzmeyi sevmişti. Serhat her gün havuza gitti. Çok çalıştı ve Türkiye Şampiyonu’na ulaştı. Sonrasında ise yıllar sonra Milli Takım Antrenörü oldu.
Kendisine yüzmeyi sevdiren abisin taktiğini ise bazı öğrencilerine uyguladı.
Serhat Hoca, havuzda bulduğu 2,5 liralıklardan birisini ise sakladı. O,2,5 lira halen evinin bir köşesinde madalyalarının yanında durmaktadır.
Evet, dostlar, bu bedeli ödenmiş yaşam tecrübeleri en değerli mücevherlerdir insan hayatında…
Bir nevi kılavuz pusuladır gidilen hayat yolunda…
Anderson ve Marshall Foch’un sözleri sanırım çok yakışacak gibi:
“İnsan bir şeyi ciddi olarak istemeye görsün, hiçbir şey erişilmeyecek kadar yüksek değildir…
“Dünya üzerinde en güçlü silah ateşlenmiş insan ruhudur” diye…
Güzel olacak her işin, her başarının sırrı Sevgidir…
SEVGİyle kalın…
Chenay Kobak
