ŞU ALTINLARI ÇAMURA ATIN !
Günlerden bir gün Selçuklu sultanlarından biri kabul etmesini arzu ederek Hz. Mevlana' ya bir kaç kese altın göndermişti. Hz. Mevlana'nın talebelerinden biri altınları alıp Hz. Mevlana'ya verince, Mevlana talebesine döndü ve:” Beni gerçekten seviyorsanız bu altınları dışarıdaki çamura atınız! Buyurdu. Talebesi Mevlana'nın bu isteğini hiç bir sual dahi sormadan yerine getirdi. Bu olaya şahit olan bazı kimseler, çamurun içine atılan altınları toplamak için hiç vakit kaybetmeden çamurun içine dalmışlardı. Fakat kısa süre sonra üstleri başları, yüzleri çamurdan görünmez hale geldi…
Mevlana talebelerine onların bu vaziyetlerini göstererek;
“Bu altınlar şu gördüğünüz dünya ehlinin, üstünü başını batırdığı gibi, ahiret ehli olanların da kalbini kirletir. Çeşitli günahlara sevk edip ibadetten alı koyuyor, bunun için dikkat edilmesi gereken nokta; hırs yapmadan kanaat üzere bulunmaktır… Dünyada ahiret saadeti için çalışılmalı kazanılmalıdır. Çünkü İslam insanlara faydalı olmayı emreder. Dünyadaki saadetlerden biride helal kazanmaktır. Bu kazancını hayır yaparak ahirete göndermektir... Asıl sermaye ise amel, ihlas ve güzel ahlak sahibi olmaktır buyurdu. ''
Evet, Yüce Mevlâ, kıyamet vaktine kadar dünyayı insanoğluna mekân olarak takdir etmiş, dünya nimetlerinin de onun süsü olduğunu bildirmiştir.
Dünya-insan ilişkisini, gemi-su ilişkisiyle dile getiren Hz. Mevlâna'ya göre geminin hareketi için suyun varlığı nasıl gerekli ise, insan için de dünyevî imkân ve ihtiyaçlar o derece lüzumlu ve hayatîdir. Menziline ulaşabilmesi için nasıl ki geminin yolu denizden geçer; uhrevî hedeflerine ulaşabilmesi için de insanın yolu dünyadan geçer.
Ancak bu yolculukta geminin altında olması gereken su içine dolarsa gemi batar. Aynı şekilde dünya denizinin suyundan yani mal, mülk, evlat, hırs, şöhret gibi ziynetlerden insanın içine, yani kalbine sızma olursa insan gemisi batar, helak olur.
Kalbe girmemesi şartıyla dünya nimetlerinin az veya çok olması önemli değildir. Zira nefsine tâbi olmuş, onun arzularının peşinden koşan kimse hiçbir şeye sahip olmasa da dünyaya aldanmış demektir.
Sevgi ve dua ile…
Chenay Kobak